Over de oceaan van de kindertijd

Een kortverhaal over de kindertijd. Het verhaal gaat over een ziel die op een witte wolk woont. De ziel krijgt de kans om als mens geboren te worden. Voordat de ziel naar de aarde trekt wordt het ideale leven voor hem geschetst. De ziel komt op een boot terecht met een kapitein.Onderweg valt de ziel in het water. Uiteindelijk komt de ziel op een eiland terecht. Daar komt hij op een andere boot terecht. Door zijn vorige ervaringen vertrouwt hij de kapitein niet meer. Wanneer hij gevaar ziet, neemt hij het roer zelf over.

In dit verhaal wordt het kind vergeleken met een ziel. De levensweg die het kind aflegt wordt vergeleken met een boottocht. De ouders van het kind zijn de kapitein, omdat zij voor het kind zorgen en het kind in de juiste richting sturen. In  het verhaal wordt de afstoting van het kind gezien als uit een boot vallen. Het kind verliest zo zijn vertrouwen in volwassenen en gaat dit voor de rest van zijn leven meedragen. Zo gaat het kind zijn eigen leven in handen nemen.
Volgens ons is dit een correcte metafoor, omdat het kind nooit de tijd heeft gehad om zich te hechten aan zijn ouders. Dit zorgt er voor dat het kind later moeite gaat hebben met relaties.
We leerden hieruit dat adoptie een moeilijk en traumatiserend